Afgelopen weekend kon historisch worden, Ajax
schreef geschiedenis om sinds 1898 weer eens van FC Utrecht te winnen in de
onneembare Galgenwaard en de dames van de Otters zouden met een 4
e
overwinning op rij de boeken ingaan, want sinds dat de legendarische Jeroen van
der Kolk aan het roer stond en toen was ik nog niet eens geboren, is dat niet
meer voorgekomen, maar goed dan moesten eerst de Meeuwen aan de zegekar
gebonden worden. Coach Tim had een ingenieus tactisch concept ontwikkeld, de
dames speelden de hele wedstrijd FULL PRESS, 1 tegen 1 over het hele veld,
waarbij het belangrijk is, dat niemand verzaakt, want doe je dat wel, dan is er
niemand om je te redden en zwemt je tegenstander alleen op het doel af. Na
afloop stond diezelfde Tim met een glimlach van oor tot oor te stralen, hij zal
toch niet
verliefd zijn(?), want
zijn meiden hadden zijn tactiek tot in de perfectie uitgevoerd, de tegenstander
wist niet hoe ze het had en gooide vaak uit pure frustratie de bal maar weg,
omdat ze geen vrije man konden vinden, door de enorme druk, die de onzen
ontwikkelden. Vanaf minuut 1 klapten we erop en dat resulteerde in een flink
aantal kansen, die vooralsnog niet werden benut, de tegenstander snakte al
vroeg naar adem en het was een kwestie van tijd, dat we zouden toeslaan.
En
hoe, Natasja ontving de bal, nadat Renske deze aan haar tegenstander
ontfutselde en zwom alleen op Willemien van Barendrecht af, ze wipte de bal in één
vloeiende beweging van haar linker hand op haar dodelijke rechter en voordat de
keepster er erg in had, lag de bal in het net, ik denk het doelpunt van het
jaar, mooier kun je ze bijna niet maken, al verdiende de afstandsknal van voor
de middenlijn van Marije een paar weken geleden dit predicaat ook 1-0. Ondanks
het gemis van onze topschutters van de laatste weken, Leonie, Marije en Laura,
wat een rust overigens op de tribune zonder vader Wouter, speelden we de
Meeuwen helemaal zoek, alleen brachten we dit nog niet tot uitdrukking in de
score. Natuurlijk is het mooi als de doelpunten als rijpe appeltjes van de
bomen vallen, maar uiteindelijk is het ook zeer belangrijk als je je zaakjes
verdedigend op orde hebt, wat speelden Yasmin, Renske, Sophie, Lara en Emma in
dat opzicht fantastisch, de ene na de andere bal werden van de arme Meeuwen
afgepakt, Maartje was bijna in slaap gevallen, het was om moedeloos van te
worden voor de arme Meeuwen, maar dan toch een moment van onoplettendheid en de
tegenstander krijgt een 5 meter, het zal toch niet? Nee het gebeurde ook niet,
want Maartje lag zo zelfverzekerd in het doel, dat de 5 meter neemster de bal
huizenhoog over knalde. Als je ons spel nu vergelijkt met dat van aan het begin
van de competitie, dan is het jammer, dat we in die fase zoveel punten hebben
verspeeld, want anders hadden we misschien wel mee kunnen doen om de titel, of
sla ik nu een beetje door? Het 1
e
partje eindigde met een karige 1-0 voorsprong, die de ware krachtsverhoudingen
niet geheel weergaf. Het 2
e part start met een geheel nieuw team,
aangevuld met Renske, laatstgenoemde, die een ijzersterke pot polode, zag
Marieke wegzwemmen, de keepster kwam omhoog, hield dit 3 minuten vol, maar haar
benen verzuurde, ze zakte omlaag en Marieke liet gortdroog de 2-0 aantekenen. Marit onderschept maar weer eens een bal en
ziet Emma een mooie kans missen, omdat ze net over schiet deze klasbak.
Vervolgens krijgen we een man-meer en in al haar gretigheid vergeet Esther,
ondanks een enorme brul van Tim, de bal over te spelen, haar treffer wordt
terecht geannuleerd. De 3-0 kan niet uitblijven en dit keer is het Renske die
haar prima wedstrijd bekroond met de 3-0, op assist van Esther, 1.32 op de
klok. Dat verliefdheid niet altijd tot een score leidt, bewees Yentl, maar de
eerlijkheid gebiedt mij wel te zeggen, dat de redding van de keepster
fenomenaal was.
Ook het derde partje levert winst op bij de
sprintbal, top Marit, Esther stopt bekwaam en gooit de bal met een enorme worp
op Yentl, haar pass op Dyonne lijkt te veel naar links te gaan, maar met een
prachtige Pirouette, weet ze bal met haar rechter hand in de korte hoek in de
kruising te plaatsen, een schitterende actie en 4-0. Even later scoort
dochterlief opnieuw, na een geweldige verdedigende actie van Yasmin en de
overwinning kan ons niet meer ontgaan 5-0. Al weer haar 9
e van het
seizoen. Emma blijft mij ook verbazen, wat een inzet, alleen vergeet ze wel
eens dat er een scheidsrechter aanwezig is en dat levert nog wel eens een U 20
op, maar goed we vergeven het haar.
In het vierde partje
gebeurt niet veel meer, Sophie wint de sprintbal, Lara heeft een sublieme
verdedigende actie op de schotarm van haar tegenstandster, waarmee ze een zeker
lijkende tegentreffer voorkomt. Het slotakkoord komt op naam van Renske, die alleen
op de keeper afzwemmend geen moeite heeft om de 6-0 op het bord te zetten. Na 4
overwinningen op rij staan we nog steeds zevende, maar slechts op 4 punten
afstand op de 2
e plek, dus als we zaterdag de Snippen verslaan, dan
kunnen we echt nog gaan meedoen om de bovenste plaatsen, kan niet wachten.
Tenslotte zat op de bank
naast Tim de charmante assistente Joyce,
die stage loopt, een hele verademing zo'n dame op de bank, als je jarenlang die
lelijke kerels gewend bent, Joyce mag blijven.