Vorige week was ik te snel met het versturen van mijn verslag, want Mark, onze huisfotograaf stuurde nog wat mooie foto's door, waarbij ik jullie de goals van Laura en Leonie niet wilde onthouden.

Ik had vanavond toch een apart gevoel in mijn buik toen ik richting de Zandzee reed en ik denk met mij vele andere ouders, de sfeer is omgeslagen, het geloof in eigen kunnen is terug. In tegenstelling tot de rust, die de meiden vanaf het begin van elke wedstrijd uitstralen, zit er een ouder op de tribune, die rijp is voor een ligbanksessie bij een psychiater, want wat hij er vanavond weer uitkraamde richting de scheidsrechters was schaamteloos, terwijl ik de beste man nog maar eens wil meegeven, het heeft geen enkele zin, want de referee hoort je toch niet en hij gaat zijn beslissing heus niet terugdraaien. Ik voel de spanning bij jullie toenemen, want op wie doel ik, nou ik zal jullie geruststellen, ik doel op mezelf, ik neem de volgende keer ducktape mee en als ik weer begin te brullen, dan mogen jullie mijn mond dichtducken met dat spul en mij opgeven voor het programma Heibel langs de lijn. Ik moet eens een voorbeeld nemen aan mijn naamgenoot Wouter Behrens, die hoor je nooit.

Op de bank vanavond geen Tim, maar hij had een waardig plaatsvervangster gevonden in de persoon van Kitty, Tim moest zelf spelen met Heren 1 en had zijn mobiel in het water meegenomen om de score bij de onzen te kunnen volgen. Wat stond er vanavond op het menu, een taai kluifje want de SV Haerlem kwam op bezoek en deze dames zijn van het bekende beukwaterpolo, dat wisten we nog van de vorige keer, waar we op ervaring met 5-2 verloren, ze zijn niet wars van geniepige truukjes, maar wij hebben ook bijgeleerd, we laten ons hierdoor niet meer uit het veld slaan en bijten prima van ons af.

De sprintbal werd overtuigend gewonnen door Leonie, maar al na 26 seconden belandden we weer op
aarde, Sophie was haar dame kwijt en deze Maud Emmink maakte daar dankbaar gebruik van 0-1. Kitty schudde ons vanaf de bank direct wakker en de gelijkmaker liet dan ook niet lang op zich wachten. Een beauty van een pass van Natasja vanuit het achterveld bereikte Leonie en met nog 3.45 op de klok stond het al weer 1-1. De eerste man-meer levert in de hoek een kans voor Dyonne op, maar de keeper weet een hand tegen haar schot te krijgen, de bal rolt tergend langzaam richting doellijn, maar de keepester is er net op tijd bij. Vervolgens raakt Marije met een prachtige lob maar weer eens de paal, in 2 klassementen zijn we niet meer in te halen, in het latje schieten en de p's van Emma. Verdraaid Yentl ontsnapt en zwemt alleen op de keepster af, het lijkt een zekere goal, maar helaas redt de keepster, die zich lang maakt magistraal, dit tot groot verdriet van haar moeder.

Een knappe verdedigend actie van Lara levert ons aan het begin van het 2e partje een 5 meter op, veroorzaakt op Emma, die een ijzersterke wedstrijd poloode en vandaag P-loos was, top girlie! Leonie plaatst zich achter de bal en waar iedereen denkt, dat het zeil in het doel beweegt, besluiten de scheidsrechters anders, zij gebaren doorspelen. Maartje, die met 2 gekneusde vingers speelt, wat een heldin, heeft in ons doel nauwelijks iets te doen, klasse Maart dat je de pijn verbeten hebt. 

We krijgen steeds meer de overhand en op het midden van het bad ontfutselt Leonie onder toeziend oog van haar vader, die aan de jurytafel zit, de bal van haar tegenstander, zij passt perfect op Emma, die geheel vrij ligt, maar wat doet ze nou , ze wacht en draait, ze maakt een serie onnavolgbare schijnbewegingen en ineens, net als je denkt, dat de kans voorbij is, baf en 2-1, wat een ontlading bij Emma, een stukje frustratie van zich afgespeeld. Haerlem weet echter niet van opgeven en een onverwachts schot, net over de middenlijn, is Maartje te machtig 2-2. Niet lang getreurd, want wij hebben Marit, die een pass van Marije op de juiste waarde weet te schatten en 0.11 seconden voor de rust pakken we weer een voorsprong 3-2.  

Na de wijze woorden van coach Kitty breiden we onze voorsprong tijdens een volgende man-meer uit,  Lara vindt Marije, die de keepster met een lob voor de 4e keer weet te verschalken en de 6e overwinning op rij ligt in het verschiet. Na wat lattengeschut aan beide kanten, veroorzaakt Lara een 5 meter, maar Esther weet de schutter dusdanig te intimideren, dat ze de bal van schrik via de lat overknalt. Dyonne test het houtwerk ook maar weer eens, maar dan krijgen ook wij een 5 meter, Sophie past op Leonie, die onrechtmatig wordt tegengehouden, Marije geeft de goalie geen enkele kans en het is 5-2.

Sophie wordt vervolgens keihard op haar bovenbeen geschopt door de nummer 5, maar dit ontgaat de scheidsrechters, waar een uitsluiting op zijn plaats was geweest, moeders moest even troostende woorden spreken tegen haar. Het 4e part begint slecht voor de onzen, want vanachter de middenlijn weet Maud Emmink Esther met een prachtige lob te verschalken, wellicht lag ze iets te ver voor haar lijn en het is weer 5-3, de spanning weer terug? Dacht het niet, Emma ziet op aanwijzing van Rene Renske links in de hoek vrij liggen, haar pass is op maat en Renske beukt hem tegen het zeil 6-3. De wedstrijd is gespeeld en daar doen de doelpunten van Leonie, Sandy Schildwacht en wederom Maud Emmink niets meer aan af 7-5, we staan op de 4e plaats. 

Over 2 weken wacht het Dolfijn!