Ik was afgelopen zaterdag knap chagrijnig en ik was niet de enige volgens mij.

Kwam het doordat we zo slap speelden tegen het onderaanstaande Océanus, het gebeurt dan onbewust, dat de tegenstander onderschat wordt.

Kwam het door het bij tijd en wijle egoïstische spel van mijn kroost?

Kwam het door de foto, die Mark maakte van de tewaterlating van Tim, een vast gebruik na afloop van het seizoen, ik had de dames daar opmerkzaam op gemaakt, want daar denken ze natuurlijk niet aan en Mark stiekem in zijn oor gefluisterd, dat hij zijn camera na het affluiten van de scheidsrechters niet op moest bergen maar paraat moest houden om dit prachtige moment op beeld vast te leggen. Onderstaand ziet u het resultaat, mag ik dan chagrijnig zijn?

Nee dat mag ik niet, ik heb er een nachtje over geslapen en ben tot de volgende conclusie gekomen:

Dames, als iemand mij na 4 gespeelde wedstrijden had verteld, dat jullie na afloop van de competitie derde zouden staan, dan had ik die persoon voor gek verklaard. Ik moet een diepe buiging voor jullie maken, omdat we als toeschouwers zoveel prachtige meestal close games voorgeschoteld hebben gekregen, en die beslisten Julie bijna allemaal in jullie voordeel, op de wedstrijd tegen het dolfijn na, die we door een scheidsrechtelijke dwaling onterecht verloren.

. Als je zoals Dyonne tijdens de laatste wedstrijd van het seizoen misschien te veel op eigen succes uitbent, dan kan ik daar wel heel makkelijk een negatief stukje over schrijven, maar ik vind achteraf, dat een meisje, dat er altijd voor het team is, bijna nooit een training over slaat en haar mening durft te geven, als de situatie daar om vraagt, dit niet verdiend. Haar coach heeft haar daar tijdens de wedstrijd al op gewezen en dat moet voldoende zijn, een mooi leermoment. Ik neem daarbij ook in ogenschouw, dat ik haar ook niet ophemel, als ze een hele goede wedstrijd heeft gespeeld, terwijl ze dat misschien wel zou hebben verdiend.

Wat betreft Mark, hij zat waarschijnlijk gezellig met vrouwlief te babbelen en dan vergeet je soms de tijd om je heen. Tim zal er dankbaar om zijn, het lijkt nu net of hij bezig is om zijn A diploma te halen, maar beste Mark, je hebt dit seizoen weer prachtige foto’s gemaakt en dat was eigenlijk pas je tweede mindere foto, de andere foto, waar ik op doel, was het prachtige lobje van je dochter, dat je miste tegen de Zaan, maar een kniesoor, die daar op let, hartstikke bedankt voor je mooie bijdragen aan mijn stukjes.

Wel dames, over de wedstrijd kan ik kort zijn, we moesten 4.59 minuten wachten, totdat Renske de score opende, en ik had daarbij mijn eerste assist van het seizoen, door keihard te schreeuwen, dat er nog 5 seconden op de klok stond: dit was zelfs hoorbaar in Nijmegen, waar de vader van Renske, die de wedstrijd NEC-Ajax bezocht, mij direct mailde met de woorden:

Van: René Beek
Datum:08-04-2017 19:27 (GMT+01:00)
Aan: wout van ham
Onderwerp: Schreeuw

Ik hoorde je in Nijmegen zelfs nog schreeuwen .... laatste seconde eerste kwart zeker :) 

In het 2^e partje bouwden we de score uit, Dyonne vond over de hele Marije, die direct afdrukte 2-0, Emma wordt belaagd, maar weet zich vrij te knokken 3-0 en een wonderschone lob van Lara, ze blijkt er patent op te hebben, betekent de 4-0. De vader van Yasmin begint zich steeds meer te ergeren aan nummer 3 van Océanus, die de ene na de andere overtreding op haar maakt, Laura schiet ondertussen voor de 1335 x op de paal en we breiden in het 3^e en 4^e partje de voorsprong gestaag uit naar de uiteindelijke 10-3 overwinning, dankzij treffers van Leonie 2x, Emma, Natasja, Marije en de laatste treffer van het seizoen door Dyonne. Ik had eigenlijk moeten schrijven, de laatste treffer was van Marije, want haar schot ver op eigen helft, vlak voor het verstrijken van de tijd, was wellicht de mooiste goal van het seizoen en als je dan bedenkt, dat de zoemer pas ging, toen de bal tegen het zeil ging, dan weet u, dat de scheidsrechters er flink naast zaten, Marije wat een pech! Als blijkt, dat Dolfijn haar sportieve plicht heeft gedaan door de Zaan te verslaan, mogen we trots zijn op jullie 3^e plek, Maartje en Esther verdedigden hun doel met verve, Renske was verdedigend ijzersterk en had altijd oog voor de ander, Sophie is weer terug op haar oude niveau en verzorgde een geweldige maaltijd na afloop. Marieke en Natasja zijn ervaren rotten, die vorige week hun reserverol i.v.m. te veel spelers, zonder te morren accepteerden, jammer dat Kitty en Marit zo weinig speelden vanwege fysiek problemen dan wel werk. Leonie, Marije en Laura, die er wat later bij kwamen, gaven het team een enorme boost. Yasmin is dit jaar ijzersterk teruggekomen, na een kleine dip aan het begin van het seizoen, zowel verdedigend als aanvallend een lust voor het oog. Emma, die regelmatig scoorde, is onze onbetwiste P’enkoningin, zij straalt altijd vrolijkheid uit, sinds ze bij ons speelt, waar iedereen weer blij van wordt. Lara zal nooit meer worden vergeten vanwege haar beauty van een lob. Dyonne is enorm vooruit gegaan en scoorde zeer regelmatig met haar vlammende schot. De titel pechvogel van het jaar verdient Yentl, die voor de wedstrijd door het team in het zonnetje werd gezet met een knuffel en chocola, hopelijk is ze er aan het begin van het nieuwe seizoen weer bij. Ten slotte hulde aan onze coach, die het met zoveel spelers soms best lastig had, maar zich voortreffelijk van zijn taak gekweten heeft.  We vergeten soms wel eens, dat deze beste brave borst niet alleen coach is, maar ook verdienstelijk scheidsrechter, keeper van het eerste en tenslotte barman, wat hij gisteren van 19.00 tot 02.30 achter elkaar heeft klaargespeeld, bedankt Tim. Ik hoop, dat jullie van mijn verslagen genoten hebben, zelfs Esther en Marije en tot volgend seizoen!